Goalball
Goalball (piłka dźwiękowa) jest grą zespołową uprawianą w Polsce przez osoby niewidome i niedowidzące. Oprócz goalballa osoby niewidome i niedowidzące grają na świecie w Torball i piłkę nożną. Piłka dźwiękowa została wynaleziona – stworzona w roku 1946 przez Austriaka Hanz’a Lorenz’a oraz Niemca Sepp’a Reindle jako efekt starań doskonalenie rehabilitacji niewidomych weteranów drugiej wojny światowej. Po raz pierwszy jako dyscyplina pokazowa
Goalball został zaprezentowany na Igrzyskach Paraolimpijskich w Toronto w 1976 roku. Cztery lata później w Arnhem wszedł na stałe do programu Igrzysk Paraolimpijskich. Pierwsze Mistrzostwa Świata rozegrano w 1978 roku w Austrii. Obecnie Goalball stał się bardzo popularną dyscypliną sportu uprawianą w ponad 100 krajach na całym świecie. Co roku rozgrywane są turnieje ogólnokrajowe, międzynarodowe, Mistrzostwa Europy i Świata.
W 1982 roku rozegrano po raz pierwszy w Polsce w Lublinie międzywojewódzki turniej w golaball jako nieoficjalne Mistrzostwa Polski. Od 1983 roku Mistrzostwa polski w Goalball weszły do kalendarza rozgrywek Polskiego Związku Sportu Niepełnosprawnych „Start”. Uczestnikami zawodów w goalball mogą być osoby niedowidzące i niewidome , które na podstawie przeprowadzonej klasyfikacji medycznej otrzymały odpowiednią grupę sportową stwierdzającą minimum niepełnosprawności zezwalające na uczestniczenie w zawodach dla osób niepełnosprawnych (z dysfunkcją narządu wzroku). B1 – całkowicie niewidomi oraz z poczuciem światła, ale bez rozpoznania przedmiotów lub ich zarysów bez względu na kierunek i odległość. B2 – ze zdolnością rozpoznawania przedmiotów lub ich zarysów, ostrość wzroku 2/60 i/lub ograniczenie pola widzenia w zakresie 5 stopni. B3 – ze wzrokiem o ostrości od ponad 2/60 do 6/60 i/lub ograniczeniem pola widzenia od 5 do 20 stopni.
