Przepisy i zasady
Rywalizacja na pomoście odbywa się z podziałem na kobiety i mężczyzn, z uwzględnieniem odpowiednich kategorii wagowych:
- kobiety: -41 kg, -45 kg, -50 kg, -55 kg, -61 kg, -67 kg, -73 kg, -86 kg, +86 kg,
- mężczyźni: -49 kg, -54 kg, -59 kg, -65 kg, -72 kg, -80 kg, -88 kg, -97 kg, -107 kg, +107 kg.
Obowiązują również kategorie wiekowe: rookie (1517 lat), next gen (18-20 lat). Mistrzostwa Świata IPC Para Powerlifting Juniorów do lat 20 i seniorów rozgrywane są osobno.
JAK WYGLĄDA WYKONANIE PODEJŚCIA?
Zawodnik musi leżeć na plecach. Jego głowa, barki, tułów, uda i obie pięty muszą przez cały czas wykonywania boju stykać się z ławeczką. Rozstaw rąk na gryfie nie może przekroczyć 81 cm, licząc między palcami wskazującymi. Zawodnik, przy zdejmowaniu sztangi ze stojaków, może skorzystać z pomocy asekurującego lub zdejmować samodzielnie. Podanie sztangi może mieć miejsce jedynie do wyprostowanych rąk.
Start zawodników odbywa się w wymienionych kategoriach wagowych, w kolejności według ciężaru od najmniejszego do największego. Na 5 min. przed startem odbywa się prezentacja zawodników. W trakcie zawodów zawodnik ma szansę zmiany pierwszego podejścia, które może być zmienione najpóźniej 5 min. przed podejściem, maksymalnie 10 kg w dół oraz 10 kg w górę. Drugie podejście nie może być zmienione. Trzecie może być zmieniane dwukrotnie. Często o osiągnięciu właściwego wyniku decyduje taktyka trenerska, tj. zmiany w odpowiednim czasie. W momencie osiągnięcia takiego samego wyniku, o miejscu decyduje kolejność uzyskanego wyniku przez zawodnika, tj. jeśli zawodnicy uzyskają w kategorii wagowej wynik np. 160 kg, wygrywa ten zawodnik, który pierwszy podchodził do danego ciężaru i podejście zostało pozytywnie zaliczone przez sędziów.
Ważenie zawodników odbywa się na dzień przed startem. W dniu startu odbywa się tzw. waga kontrolna – wyłącznie dla zawodników wylosowanych przez komisję sędziowską. Jeśli zawodnik nie mieści się w wadze, ma możliwość stawienia się dwukrotnie w wyznaczonym czasie. Podczas ważenia zawodnik podaje wartość swojego pierwszego podejścia.
TECHNIKA WYKONANIA PODEJŚCIA
Zawodnicy startują na specjalistycznej szerokiej ławce i na wykonanie boju mają 2 minuty od momentu wyczytania przez spikera. Trener może pomóc przy doprowadzeniu zawodnika do pomostu, przypięciu pasem. W trakcie boju musi przebywać w wyznaczonej strefie dla trenera.
Zawodnik po zdjęciu sztangi ze stojaków czeka na komendę od sędziego głównego, po czym opuszcza sztangę do klatki piersiowej, przytrzymując ją nieruchomo przez określony czas – około 1 sek. – by następnie wycisnąć ją do góry. Sztanga powinna być prowadzona równomiernie, bez „wiosłowania” oraz jakiegokolwiek docisku. Pozycją końcową boju jest pełen wyprost ramion po wyciśnięciu. Sędzia wydaje komendę, a zawodnik odkłada sztangę na stojaki.
Każdy z zawodników w trakcie zawodów wykonuje trzy podejścia. W przypadku niezaliczenia przez komisję sędziowską boju, zawodnik powtarza podejście z tym samym obciążeniem lub je zwiększa. Nie ma możliwości obniżenia podejścia. Najczęstsze przyczyny nieuznania boju: • nieprzestrzeganie sygnałów sędziego, • zmiany pozycji podczas wykonywania boju (oderwanie jakiejkolwiek części ciała od ławki lub zmiany uchwytu na gryfie), • odbijanie sztangi od ławki, • nierównomierne ruchy wyciskania sztangi ku górze, • cofnięcie sztangi w dół podczas wyciskania, • brak pełnego wyprostu łokci w fazie końcowej, • dotknięcie sztangą stojaków, • przekroczenie czasu na wykonanie boju.
JAK WYGLĄDAJĄ ZAWODY?
Zawody odbywają się na pomoście o wymiarach 4 x 4 m, na którym jest ustawiona specjalistyczna ławka. Na pomoście znajduje się trzech sędziów, którzy dokonują oceny wykonania boju za pomocą systemu sygnalizacji świetlnej. Oprócz nich, obecne jest też jury, które prowadzi analizę i rozpatruje ewentualne protesty. W przypadku niezaliczenia podejścia, zawodnik ma prawo do złożenia protestu, który powinien być złożony bezpośrednio po zejściu z pomostu, w ciągu 1 minuty. Przekroczenie czasu na protest jest równoznaczne z jego odrzuceniem.
Zawodnik startuje w określonym przepisami stroju startowym. Strój powinien być jednoczęściowym kostiumem o pełnej długości, wykonanym z jednowarstwowego, rozciągliwego materiału, bez jakichkolwiek elementów naszywkowych i reklamowych. Sprawdzenie właściwego sprzętu odbywa się na 15 minut przed wejściem zawodnika na tzw. warm up, tj. salę rozgrzewki. Zawodnik – celem stabilizacji – może zostać przypięty pasem do ławki w obrębie uda lub podudzia. Dopuszcza się również użycie dwóch pasów, jeśli klasyfikacja sportowo-medyczna na to pozwala. Zawodnicy mogą również używać pasów na biodra oraz opaski na nadgarstki. Zabronione jest używanie koszulek specjalistycznych, które pozwalają na uzyskanie lepszych rezultatów.
Zawodnik ma prawo wykonania trzech podejść. Najwyższe udane podejście zaliczone jest do klasyfikacji. Zwycięzcą kategorii zostaje zawodnik, który osiągnął najlepszy wynik wyciskania. Pozostali klasyfikowani są zgodnie z osiągniętymi wynikami. Jeśli zawodnik nie może, w związku z dysfunkcjami anatomicznymi lub neurologicznymi, w pełni wyprostować kończyn dolnych, fakt musi być zaewidencjonowany przez klasyfikatora zawodów. W zawodach rangi mistrzostw Europy i świata dopuszcza się start dwóch zawodników z tego samego kraju w danej kategorii wagowej. W igrzyskach paralimpijskich bierze udział jeden zawodnik z danego kraju w danej kategorii wagowej (który uzyskał kwalifikację).