• Zawodnicy z klas T/F35-38, T/F42-47, T/F61-64 mogą podczas startu używać protez lub ortez jedynie w celu umożliwienia biegu z symetrycznym ruchem kończyn górnych i dolnych.

• W klasach T/F61-64 używanie protez w konkurencjach jest obowiązkowe.

• W klasach T/F61-62 z racji podwójnej amputacji określenie dozwolonej długości protezy nie jest łatwe. W związku z powyższym wprowadzono przepis określający maksymalny dozwolony wzrost zawodnika stojącego w protezach (ang. Maximum Allowable Standing Height – MASH) – formułę opierającą się na poniższych założeniach:

•  dla zawodników z amputacjami poniżej kolana: Mężczyźni Maks. wzrost = -5,272 + (0,998 x wysokość w pozycji siedzącej) + (0,855 x długość uda) + (0,882 x długość ramienia) + (0,820 x długość przedramienia) + 1,91 Kobiety Maks. wzrost = -0,126 + (1,022 x wysokość w pozycji siedzącej) + (0,698 x długość uda) + (0,899 x długość ramienia) + (0,779 x długość przedramienia) + 1,73
• dla zawodników z amputacjami poniżej kolana: Mężczyźni Maks. wzrost = -5,857 + (1,116 x wysokość w pozycji siedzącej) + (1,435 x długość ramienia) + (1,189 x długość przedramienia) + 2,62 Kobiety Maks. wzrost = -4,102 + (0,509 x rozpiętość ramion) + (0,966 x wysokość siedząc) + 2,14
• w przypadku, gdy niemożliwe jest dokonanie pomiarów długości kończyn górnych, stosuje się następujące formuły: Mężczyźni Maks. wzrost = wysokość w pozycji siedzącej / 0,52 Kobiety Maks. wzrost = wysokość w pozycji siedzącej / 0,533
• w przypadku amputacji poniżej i powyżej kolana przyjmuje się wzór z pomiarem uda bardziej sprawnej kończyny.

• W klasach F31-33 oraz F51-54 podczas konkursu dopuszcza się obecność asystenta zawodnika. Asystent może pomóc zawodnikowi w instalacji siedziska rzutowego oraz w zajęciu pozycji siedzącej.

• W klasach F11-12 również dopuszcza się obecność asystenta, który za zadanie ma zaprowadzenie zawodnika na rozbieg lub wprowadzenie do koła. Może również wydawać komendy głosowe ułatwiające zawodnikowi orientację.

• W klasie T11 zawodnik biorący udział w konkurencjach skoku w dal, trójskoku i skoku wzwyż może skorzystać z pomocy dwóch asystentów. Jeden z nich ma za zadanie zaprowadzić zawodnika we właściwe miejsce celem wykonania rozbiegu. Zadaniem drugiego z nich jest wydawanie komend głosowych, które mają pomóc w wykonaniu poprawnego rozbiegu i odbicia.

• W klasie T12 w konkurencjach skoku w dal, trójskoku i skoku wzwyż dopuszcza się udział jednego asystenta, którego zadaniem jest pomoc zawodnikowi we właściwym ustawieniu się i wykonaniu próby.

• W klasie T12, w przypadku, gdy zawodnik nie korzysta z pomocy przewodnika, ma możliwość skorzystania z pomocy asystenta, który może zaprowadzić zawodnika na start i pomóc w zajęciu pozycji startowej, po czym musi opuścić strefę startu.

• W pozostałych klasach, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, delegat techniczny może wyrazić zgodę na korzystanie z pomocy asystenta.

• Niedozwolone jest udzielanie przez asystentów wskazówek trenerskich.

W biegach do 400 m i sztafetach do 4 x 400 m bloki startowe są opcjonalne w klasach T35-38, T42-47, T61-64 i T71-72 oraz obowiązkowe w klasach T11-13 i T20.

Zawodnicy z klas T11-12 zamiast z belki odbijają się z wyznaczonej strefy o rozmiarach 100 x 122 cm. Długość skoku mierzona jest od miejsca odbicia.

• Parametry siedzisk specjalistycznych do rzutów:

•  Maksymalna wysokość siedziska wraz z obiciem wynosi 75 cm.
• Powierzchnia przeznaczona do siedzenia musi być prostokątna o minimalnej długości boku 30 cm. Powierzchnia siedziska musi być wyrównana w poziomie lub ze spadkiem w kierunku do tyłu.
• Siedzisko może mieć oparcia służące stabilizacji zawodnika. Muszą być wykonane z nieelastycznego materiału , a ich obicie nie może być grubsze niż 5 cm. Konstrukcja oparcia nie może utrudniać sędziom właściwej oceny pozycji zawodnika.
• Siedzisko nie może składać się z ruchomych elementów.
• Siedzisko może mieć pionową tyczkę służącą stabilizacji zawodnika podczas wykonywania rzutu. Tyczka musi być zrobiona z jednego kawałka nieelastycznego materiału. Nie może mieć zakrzywień lub załamań. Przekrój tyczki musi być okrągły lub kwadratowy.
• W przypadku użycia podnóżków, mogą one służyć jedynie stabilizacji zawodnika.

Siedzisko musi być umiejscowione wewnątrz koła do rzutu. Dotyczy to wszystkich jego części.

Maksymalny czas na przypięcie do siedziska i wykonywanie rzutów próbnych wynosi 4 minuty w klasach F32-34 i F54-57 oraz 5 minut w klasach F31 i F51-53.

Powyższy tekst stanowi jedynie skrócony wyciąg z przepisów World Para Athletics, które wydają się najbardziej istotne i najmocniej uwydatniają różnice pomiędzy paralekkoatletyką i lekką atletyką zawodników w pełni sprawnych. Bardziej obszerny materiał można również znaleźć w pozycji „Lekkoatletyka. Przepisy zawodów (CR) i przepisy techniczne (TR)”, wydanej przez Centralne Kolegium Sędziów Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (2024). Przepisy paralekkoatletyczne stanowią załącznik 5 do publikacji i dostępne są na stronie internetowej https://ckspzla.pl. Natomiast kompletne zestawienie przepisów w języku angielskim można znaleźć na stronie internetowej www.paralympic.org. Są tam również zestawienia konkurencji odbywających się w poszczególnych klasach na imprezach rangi międzynarodowej oraz wagi sprzętu przypisane do poszczególnych klas startowych w różnych grupach wiekowych.