Lucyna Kornobys Sportowcem Bez Barier 2019 roku!

Decyzją Kapituły 85. Plebiscycie Przeglądu Sportowego i Telewizji Polsat tytuł Sportowca Bez Barier Roku 2019 otrzymała mistrzyni świata w pchnięciu kulą Lucyna Kornobys. Nominowane do tego tytułu były także mistrzyni świata w pływaniu Oliwia Jabłońska oraz mistrzyni świata w skoku w dal Karolina Kucharczyk. Z kolei głosami czytelników Przeglądu Sportowego, widzów Telewizji Polsat oraz użytkowników Onetu triumfatorem 85. Plebiscytu na Najlepszego Sportowca Polski 2019 Rokuzostał Bartosz Zmarzlik. Drugie miejsce w Plebiscycie zajął Robert Lewandowski, a trzecie – Paweł Fajdek.

Być na Gali Mistrzów Sportu – marzy o tym każdy sportowiec. Otrzymać statuetkę Czempiona autorstwa znakomitego rzeźbiarza Andrzeja Renesa (tego samego, który zaprojektował Guttmanny rozdawane w Plebiscycie Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego) – tego zaszczytu dostępują tylko niektórzy. Do tych, którzy przeszli do historii najstarszego i najbardziej prestiżowego polskiego plebiscytu dołączyła podczas Gali Mistrzów Sportu 85.Plebiscytu Przeglądu Sportowego i Telewizji Polsat paralekkoatletyczna gwiazda, kulomiotka Lucyna Kornobys (Start Wrocław). Tegoroczna mistrzyni i rekordzistka świata z Dubaju nie kryła, że otrzymanie tytułu jest spełnieniem jej marzeń. Statuetkę Czempiona odebrała z rąk mistrza olimpijskiego Tomasza Majewskiego, legendarnego kulomiota, obecnego Prezesa Polskiego Związku Lekkiej Atletyki.

– Jestem „mega” szczęśliwa, nie umiem nawet określić, jak duża jest radość w moim sercu. Cieszę się, bo to pokazuje, że ciężka praca popłaca. Wokół siebie mam bardzo dużo ludzi, którzy mnie wspierają. Dzięki nim łatwiej iść przez życie, łatwiej mi jest walczyć z trudnościami, łatwiej pokonywać każdą barierę, łatwiej zdobywać medale, bo wiem, że robię to dla siebie oraz innych. Cała Polska zobaczyła moje wyniki, moją ciężką pracę i bardziej zadowolonym z siebie i dumnym już być nie można. Tomek Majewski był moim bożyszczem, kiedy uprawiał pchnięcie kulą. Nadal bardzo go cenię. Uważam, że bardzo dużo osiągnął i z niego brałam przykład. Cieszę się ogromnie, że to właśnie on wręczał mi tę statuetkę. Nie da się ukryć, jeśli z rąk idola odbiera się tak ważne wyróżnienie, to większego nie można sobie wymarzyć.

Po raz pierwszy w historii Plebiscytu Przeglądu Sportowego tytuł Honorowego Sportowca Roku w 1988 roku otrzymał niepełnosprawny pływak, multimedalista paraolimpijski – Arkadiusz Pawłowski. Tytuły Niepełnosprawnego Sportowca Roku przyznawane były od 2004 roku (z przerwą w 2010 i 2011 roku). W ubiegłym roku tytuł Sportowca Niepełnosprawnego 2018 roku otrzymał brązowy medalista igrzysk paraolimpijskich w Pjongczangu uprawiający narciarstwo alpejskie Igor Sikorski. Teraz przyznawany jest tytuł Sportowca Bez Barier. Obecny na Gali Łukasz Szeliga Prezes Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego i PZSN „Start” podkreślił, że wszystkie nominowane zasługiwały na nagrodę.

– Wszystkie nasze sportsmenki są utytułowane i miały podstawy, by otrzymać ten tytuł, ale Lucyna pobiła najwięcej rekordów świata. Jej wyniki sprawiają, że pojawia się „nuda”, bo wraz z mistrzostwem świata osiągany jest także rekord świata. Chcielibyśmy, by taką „nudą” wiało w całym 2020 roku, w którym najważniejszą imprezą są igrzyska paraolimpijskie w Tokio. To już 15 raz, gdy honorowani są sportowcy z niepełnosprawnościami. Obecność paraolimpijczyków na tej Gali to dowód na rzeczywistą integrację. Nikogo już nie dziwi wózek inwalidzki, poruszanie się za pomocą innych sprzętów ortopedycznych. Przegląd sportowy utrzymuje tę kategorię fajnie zmieniając nazwę na Sportowiec Bez Barier, bo sport paraolimpijski ma niszczyć bariery i granice, i otwierać nasze umysły na to, by sięgać po to, co niemożliwe.

Faktem jest, że nominowane zawodniczki to te, z którymi musi liczyć się cały świat. Należy do nich pływaczka, tegoroczna mistrzyni z Parapływackich MŚ w Londynie i brązowa medalistka igrzysk paraolimpijskich w Rio de Janeiro Oliwia Jabłońska (Start Wrocław). Gala i bal mistrzów sportu to dla niej niezwykłe wyróżnienie i jednocześnie ogromna motywacja do pracy.

– Jest niesamowicie. Nie spodziewałam się, że to może aż tak fajnie wyglądać. Bardzo się cieszę, że jestem w gronie najlepszych sportowców w Polsce. Spełniło się moje marzenie…, a właściwie to ja spełniłam swoje marzenie. Gratuluję Lucynie, bo zdecydowanie jej się to należało. Takie wydarzenia bardzo mnie motywują do ciężkiej pracy, nie mogę się już doczekać igrzysk w Tokio i rywalizacji z moją największą kanadyjską rywalką Aurelią Rivard. Pokazałam, że jestem w stanie z nią wygrać, mam nadzieję, że ją trochę postraszyłam i już nie będzie taka pewna siebie. Mam nadzieję, że na igrzyskach w Tokio będziemy walczyć jak równy z równym i że ją oczywiście pokonam.

 

Do tytułu Sportowca bez Barier nominowana była jeszcze jedna paralekkoatletka – Karolina Kucharczyk (Kadet Rawicz). Kucharczyk to nazwisko, które od lat spędza sen z powiek zawodniczkom uprawiającym skok w dal. Ma już na swoim koncie złoto (Londyn 2012) i srebro (Rio de Janeiro) igrzysk paraolimpijskich. Rok 2019 był dla niej także bardzo udany, podczas Parlekkoatletycznych Mistrzostw Świata w Dubaju zdobyła mistrzostwo, które przełożyło się także na jej kolejny rekord świata. Nominacja w Plebiscycie Przeglądu Sportowego i obecność na Gali także dla tej zawodniczki była niezwykłym wydarzeniem. Przyznała, że kariera sportowa, którą łączy z macierzyństwem jest niezwykłym wyzwaniem.

– Pierwszy raz jestem nominowana. Przez wiele lat pięknej kariery sportowej jeszcze nie było mi dane tu być. Mój synek mi kibicuje. Na obozy go jeszcze nie zabieram, bo nie mogłabym się skupić, a moja kariera jest dla mnie bardzo ważna, spełniam się w tym, mam swoje marzenia, mam cele i chciałabym uzyskać najlepszy wynik w tym roku. W Rio troszkę dostałam „po tyłku” i chcę wrócić silniejsza. Na razie mi się to udaje.

 

 

Plebiscyt Przeglądu Sportowego – zwycięzcy w kategorii Sportowiec bez Barier

1988 – Arkadiusz Pawłowski (pływanie) –Honorowy Sportowiec Roku

Tytuł: Niepełnosprawny Sportowiec Roku:

 2004 – Tomasz Blatkiewicz (LA)

2005 – Tomasz Hamerlak (LA)

2006 – Katarzyna Rogowiec (narciarstwo biegowe, biathlon)

2007 – Natalia Partyka (tenis stołowy)

2008 – Natalia Partyka (tenis stołowy/ Katarzyna Pawlik (pływanie)

2009 – Natalia Partyka (tenis stołowy)

2010 – –

2011 – –

2012 – Rafał Wilk (kolarstwo)

2013 – Mateusz Michalski (LA)

2014 – Renata Kałuża (kolarstwo)

2015 – Bartosz Tyszkowski (LA)

2016 – Natalia Patyka (tenis stołowy)

2017 – Joanna Mazur/Michał Stawicki (LA)

2018 – Igor Sikorski (narciarstwo alpejskie)

2019 – Lucyna Kornobys (LA)

Laureaci 85. Plebiscytu na Najlepszego Sportowca Polski 2019 Roku:

  1. BARTOSZ ZMARZLIK (żużel)
  2. Robert Lewandowski (piłka nożna)
  3. Paweł Fajdek (lekkoatletyka)
  4. Sztafeta 4×400 m kobiet (Iga Baumgart-Witan, Patrycja Wyciszkiewicz-Zawadzka, Małgorzata Hołub-Kowalik, Justyna Święty-Ersetic) (lekkoatletyka)
  5. Dawid Kubacki (narciarstwo klasyczne)
  6. Kamil Stoch (narciarstwo klasyczne)
  7. Wilfredo Leon (siatkówka)
  8. Piotr Lisek (lekkoatletyka)
  9. Marcin Lewandowski (lekkoatletyka)
  10. Mateusz Ponitka (koszykówka)

Laureaci w pozostałych kategoriach:

DRUŻYNA ROKU: Reprezentacja Polski w koszykówce mężczyzn

TRENER ROKU: Jolanta Kumor

MECENAS POLSKIEGO SPORTU: PKN ORLEN

NAGRODA SPECJALNA: Witold Bańka – były Minister Sportu i Turystyki

SERCE DLA SPORTU: Fundacja Marcina Gortata

SPORT BEZ BARIER – NAJLEPSZY SPORTOWIEC

NIEPEŁNOSPRAWNY: Lucyna Kornobys

NIEPEŁNOSPRAWNY INTELEKTUALNIE: 28 marzeń – Niepełnosprawni w drodze na szczyt

SUPERCZEMPION: Agnieszka Radwańska

foto: PKPar oraz fanpage zawodniczek

Zawsze i wszędzie #KibicujemyParaolimpijczykom

Zachęcamy do upowszechniania informacji!

Podobne wpisy

23 grudnia, 2019
Blisko 30 zdobytych miejsc dla kraju na igrzyska paraolimpijskie w Tokio, niezliczone medale na zawodach rangi mistrzostw świata i Europy, 1. Plebiscyt Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego na Sportowca 2019 Roku, dwie Gale Paraolimpijskie i wygrany projekt na organizację z programu Erasmus+Sport, zimowych igrzysk „European Winter Para Sport Event – Poland 2020” - to tylko niektóre z wydarzeń, które sumują się w jedną konstatacje – to był bardzo dobry rok dla polskiego ruchu paraolimpijskiego.